Deus, qui animam viri sancti ac confessoris tui Martini, soluta carnali compage, caelesti collocasti in requie, ut tuorum consors exsisteret angelorum, qui vita calcaverat mundum, essetque paradisi possessor, qui eremi exstiterat habitator, haberetque caelestis gloriam vitae, qui, increpato diabolo, triumphaverat in morte, tu nos, praedicti viri obitus memoriam celebrantes, actu placabiles, cogitatione facito esse felices, quo, nec opere nec cogitatione sordentes, et corde et lingua proclamemus ad te, ita dicentes: ...