Hanc igitur oblationem, quam tibi, domine, offero inutilis servus tuus pro fragilitate corporis mei et animae, quaeso, placatus accipias. – Dele per hanc oblationem, obsecro, crimina vitiorum meorum nec me ad ea ultra aliquatenus sinas reverti, ut, quando de meo corpore exire animam meam iusseris, non habeat inimicus, quod de suis in me malis reperiat, nec gehennae edax flamma, quod exurat, sed tu, pater piissime, veniam tribuendo, potius invenias, quod remuneres. <Per Christum dominum nostrum>.