Vitam nostram, domine, unigeniti tui mortem votiva confessione promerentes, resurrectionem eius et adscensionem in caelis fide indubitata fatemur; venturum quoque rursum ac pro meritis singulos iudicaturum, reatu licet trepidi sed tua freti misericordia, praestolamus.
Ob hoc ergo, quaesumus, famulantes, ut oblationem hanc spiritus tui sancti permixtione sanctifices et corporis ac sanguinis filii tui domini nostri plena transfiguratione conformes, ut hostia, qua nos redemptos esse meminimus, mundari a sordibus facinorum mereamur nec nos, transfixos vulnere, a tua reprobes curatione. Medicus enim es, aegri sumus; misericors es, nos miseri. Ergo, quia tibi nostra non abscondimus vulnera, per ista, quibus placaris, sana nos sacrificia.