Perfecta ingeniti sapientia patris, mentibus caelesti munere illabere nostris, contemnendo, quod offendimus, et condonando, te inspirante, quod quaerimus.
Abscide, quaesumus, cordium nostrorum auriumque praeputia, qui pro nobis dignatus es infantiae gestare crepundia, ut, quod in tua carne secundum legis litteram fieri circumcisione voluisti corporea, id nostrae saluti competenter impendens, ab omni superstitione voluptatum absterge nostra praecordia.
Lac tuum nutriat parvulos, qui fieri dignatus es pro nostra redemptione pusillus, ut, sicut in te, cum ista praestares, nullum sensit omnipotentia detrimentum, ita et fides nostra, tuo munere confortata, nullum patiatur aliquando defectum sed ad solidum gratiae tuae perveniat fundamentum.