Invitemus, fratres carissimi, redemptoris nostri serenos oculos et benignos auditus, conscientiae maculas gemitibus publicantes, ut, quid deferimus in dolore, medicinam ... Cur inclusos febrium nutrimus aestus. Sumptuosa curae conductela non opus est. Solis lacrimis contentus <est> medicus, qui, si fletus nostros contritione cordis <et> humiliatione corporis conspexerit, aeternae salutis gaudia non negabit.