Domine, qui beatissimos apostolos tuos Petrum et Paulum diverso tempore vocationis beneficio elegisti et uno die passionis merito coronasti, quorum admirabilis singulorum fides ante obitum mortis illatae unum fecit claves regni caelestis accipere, alium usque ad caelum tertium penetrare, cum ille, censor credentium constitutus, intromittendi illic probos et excludendi improbos ius teneret, hic, in excessu supra nubium raptus recessus, ineffabilia divinorum secreta verborum futurus gentium doctor hauriret, quodque ne alii sanctorum passi, hoc isti meruere passuri. Hos nobis, Domine, facito esse patronos, quos fecisti esse magistros, ut eorum obtentu veniae nostrae suffragia sentiamus, quorum in ducatu gratiae tuae instituta suscepimus.
In Petro peccatorum nostrorum numerum amplificatae modus remissionis excedat; in Paulo viam obstructam perfidiae Christi sermo lumine nobis veritatis aperiat. In illo nobis praestetur nutantis saeculi fluctibus non dimergi; in isto antiqui serpentis morsibus non noceri, ut nec naufragio malorum perditi nec veneno vipereo sauciati, eodem auctore salvemur, quo ille undas superavit, hic viperas conculcavit.