Deus, qui, humani generis miseratus miseriam, in consolationem nostri operum tuorum magnalia extremis etiam temporibus innotescendo mirificas, quo vitae nostrae durae fragilitas, quae suorum meritorum non corrigitur plagis, virtutum saltem provocetur exemplis, respice tuorum supplicum vota, quae tibi ob reverentiam cultoris tui, nostri sine dubitatione patroni Aemiliani sanctissimi, cordis persolvimus obsequela devoti. Da nobis, domine, eodem patrocinante, praesidium, quo ille fultus et diabolum vicit et saeculum. Sit nobis apud te fidelissimus intercessor, qui vitiorum omnium exstitit debellator. Interpellet pro miseris, qui nunc sanctis laetatur cum angelis. Solvat vincula peccaminum, qui iam tuae piae claritatis contemplatur adspectum.
Concede, quaesumus, hoc rogante, misericors Deus, puritatem mentibus et sanitatem corporibus; fidelibus custodiam et credendi non credentibus viam; sacerdotibus concordiam et clericis disciplinam; monachis perseverantiam et sacris virginibus sanctimoniam; viduis continentiam et cunctis communiter viventibus in religione cautelam. Sit vita principibus moderata et pax gentibus indisrupta; frugum omnium opulentia rerumque necessarium largitate copia. Et, quia, quantum nostra necessitas expetit, tantum lingua prorogare non sufficit, tu, nostrorum cordium scrutator, omnipotens Deus, et conscientiarum investigabilis iudex, omni condicioni, sexui vel aetati ita commoda concede praesentia, ut beatae vitae gaudia non deneges infinita.