| Layer | G/A |
|---|---|
| Fulltext | Haec dicit Dominus Deus Ecce servus meus suscipiam eum electus meus complacuit sibi in illo anima mea dedi spiritum meum super eum iudicium gentibus proferet Non clamabit neque accipiet personam nec audietur vox eius foris Calamum quassatum non conteret et linum fumigans non extinguet in veritate educet iudicium Non erit tristis neque turbulentus donec ponat in terra iudicium et legem eius insulae exspectabunt Haec dicit Dominus Deus creans caelos et extendens eos formans terram et quae germinant ex ea dans flatum populo qui est super eam et spiritum calcantibus eam Ego Dominus vocavi te in iustitia et apprehendi manum tuam et servavi te et dedi te in foedus populi in lucem gentium ut aperires oculos caecorum et educeres de conclusione vinctum de domo carceris sedentes in tenebris Ego Dominus hoc est nomen meum gloriam meam alteri non dabo et laudem meam sculptilibus Quae prima fuerunt ecce venerunt nova quoque ego annuntio antequam oriantur audita vobis faciam Cantate Domino canticum novum laus eius ab extremis terrae qui descenditis in mare et plenitudo eius insulae et habitatores earum Sublevetur desertum et civitates eius In domibus habitabit Cedar laudate habitatores petrae de vertice montium clamabunt Ponent Domino gloriam et laudem eius in insulis nuntiabunt Dominus sicut fortis egredietur sicut vir praeliator suscitabit zelum vociferabitur et clamabit super inimicos suos confortabitur |
| Text Source | Is 42,1–13 |